یک سال، یک بهار: روز صد و دوم

خاصیت پیشرفتهای روزگار ما همین است دیگر؛ زمان می گذرد، سریع تر از آنچه می پنداری. حال خوب و بدت فرقی با هم ندارند، انگار که تنها می روی و مجالی هم برای نگریستن به پیرامونت وجود ندارد. آری خاصیتش همین است، که پایدار بمانی و متمرکز. باقی اش خوش اقبالی است و زیستن در دنیایی محو کننده احساس پیشرفت، همانجا که دشواری اش یافتن جریان زندگی است. 

بید و مجنون...