یک سال، یک بهار: روز صد و شصت و پنجم

شناختن یعنی چه؟ آشنای دیگری بودن چه خاصیتی دارد؟ کسی که پای به شناخت دیگری می گذارد، به مرور با چشمهای او میبیند، با زبان او سخن می گوید. انگار آشنا بودن همچو اعتمادی است ناگفته که در عمل به کار می آید. خاصیتش آنجاست که از نقطه ای به بعد، یکی چشمها را می بندد و خاموش میماند تا دیگری به جایش ببیند و بگوید؛ آنگاه که تردیدها عیان میشوند.

بید و مجنون...