340

وقتی از تفاوت بین آدمها حرف می زنیم، دقیقا از چه حرف می زنیم؟ 

تمایز داشتن این روزها دو جور شده است. یک جورش که خیلی هم باب طبع است و البته توهمی بیش نیست، "تمایز"ی است که همه در داشتنش به هم "شبیه" اند. و این شبیه بودن تصادفی نیست. مثلا همه ما بی نهایت گزینه داریم برای خریدن و پوشیدن و لذت بردن! متفاوت کسی نیست که در این معیارها با دیگران تفاوت دارد، بلکه تفاوت آن جایی معنا پیدا می کند که کسی با آن معیاری که همه در آن به هم شبیه اند، تفاوتی در خود ایجاد می کند.این شبیه بودن ها هم انگیزه های قوی دارد، برای آنها که نفع می برند. حالا اگر سلیقه همه در متفاوت بودن باشد، دست به کار می شوند و همه را در "متفاوت بودن" به هم "شبیه می کنند"

 

تا اینجا به نوع دومش هم اشاره ای کردم، یعنی تفاوتی که واقعی تر است. به زبان خودمان، آنجا که همه همرنگ جماعت هستند و هر روز هم بیشتر و بیشتر همرنگ می شوند، یک نفر تمایزی ایجاد می کند. جوری دیگر آینده را میبیند، خود را در مقابل "آنچه دیگران را شبیه هم" و محافظه کار می کند، قرار میدهد و تمایزی واقعی خلق می کند. دنیا با همین ایجاد تمایز هاست که پیش می رود و حرف جدیدی می سازد. 

 

بید و مجنون...