357

ایران هر بار حس متفاوتی برای خودش دارد

یک بار حس دلهره و امید

یکبار حس دلزدگی و یاس

یکبار هم مثل این دفعه، حس اعتبار بخشیدن و گرفتن

یعنی پل زدن بین آنچه داری و آنچه تو را ساخته، کسانی که سهمی در شکل گیری وجودت داشته اند؛ ازشان آموخته ای و حال به چشم سرمایه به تو نگاه می کنند

سرمایه ای علمی، سرمایه ای برای رفاقت، برای خانواده بودن، دوستانی خاص و نزدیک؛ روابطی که تغییر یافته و همه اینها خبر از مرحله تازه ای در زندگی می دهند. 

کاش آن قدر بفهمم که لذت تمام این ساختن و سختی های پیرامونشان برایم دوچندان شود؛ کاش سهم من در یاد دیگران، همانی باشد که میماند برای همیشه