367

ما روزی همه آگاهی‌هایمان را مچاله خواهیم کرد. همان روزی که بفهمیم فاصله بین به حق بودن و فاشیست بودن نبودن جای آن کسی است که همیشه بدترین اتفاق برایش می‌افتد. همان‌ روز احتمالا تمام کاسه و کوزه ها را سر همانی می‌شکنیم که حقیقت محض می‌دانستیم و از پرتگاهی به پرتگاه دیگر میفتیم

ما چاره ای نداریم جز اینکه مچاله شویم؛ مچاله‌شدنی که لازم است برای همه ما مردمان صاف و اتوکشیده که خطی بر اندیشه‌های بی‌بطلانمان نیفتاده. برای اینکه لحظه‌ای خواب آرامشمان را کسی به هم بزند که تمام زندگی‌اش را همچو مچاله‌ای در تابوت پیش‌ رویش میگذارند تا آرزوهایش را به‌یکجا خاکستر شده ببیند و باز رویای ققنوس‌شدن در سر بپروراند

ما ولی سرانجام خواهیم فهمید، وقتی چیزی برای خاکسترکردن نداشته باشیم